De eerste ouderavond van de middelbare school. Een volle aula. PowerPoints over brugklaskamp, magister en “leren leren”. Ondertussen zit je kind naast je met haar blik op de koekjes achterin. Enthousiast, maar ook licht zenuwachtig. Want ja: wie komt er in de klas, wat als niemand aardig is, hoe werkt alles?
Voor ouders voelt het vaak als het officiële startsein: we laten ze nu écht los. Of nou ja… een beetje.
Wat speelt hier?
De overgang naar de middelbare school vraagt veel van kinderen. Twee vaardigheden zijn nu extra belangrijk:
- Plannen & organiseren: zelf gymspullen inpakken, opdrachten bijhouden, klassenapps volgen. Best pittig als je kind bij het inpakken nog halverwege verdwijnt om een tekening af te maken (ja, herkenbaar).
- Emotieregulatie: omgaan met spanning over het onbekende, of kleine teleurstellingen als er niemand naast je zit in de klas.
Beide zijn vaardigheden die zich pas écht ontwikkelen tijdens de puberteit. Dus dat ze het nu nog niet altijd kunnen? Helemaal normaal.
Wat kun je als ouder doen?
✅ Laat ze oefenen met kleine verantwoordelijkheden.
Een eigen planning maken voor de ochtend, de tas checken met een checklist. Laat ze het doen — en accepteer dat er soms iets vergeten wordt. Ook dat is leren.
✅ Voer gesprekjes in stukjes.
Lang gesprek over ‘de middelbare’? Vergeet het maar. Leg een open vraag op tafel bij het eten: “Wat lijkt je leuk aan de brugklas?” Kleine beetjes, grote impact.
✅ Verlies de verbinding niet.
Ook al komen ze groot over, ze hebben jou hard nodig. Je bent misschien minder zichtbaar betrokken dan op de basisschool, maar emotioneel minstens zo belangrijk.
—
Je kind hoeft nog niet alles te kunnen. Jij ook niet trouwens.
Dit is een proces van wennen, vallen, opstaan en elkaar af en toe aankijken met een blik van: “Gaan we dit écht doen?”
En ja. Dat gaan we.
